Assalamualaikum wr. wb.
Dhumateng sedaya warga Condhongcatur lan Bapak Amir sakaluwarga ingkang kula hormati.
Mangga kita sami ngaturaken puji syukur dhumateng Allah SWT ingkang sampun paring kanikmatan saengga kita saget makempal wonten ing dalemipun Bapak Amir.
Kula minangka wakil sedaya warga Condhongcatur matur wonen ing ngarsanippun Bapak Amir, ingkang sepisan puji syukur dhumateng Gusti Kang Maha Agung kaparingan wekdal nglaksanakaken haji dhateng tanah suci. Ingkang kaping kaleh, kula saha sedaya warga nderek mangayubagya mugi-mugi tindhakipun tansah kaparingan sehat lan dados haji ingkang mabrur. Ingkang kaping tiga, kula lan sedaya warga nyuwun pangapunten mbok bilih sowan kula kirang dados renaming penggalih panjenengan sakaluwarga.
Mekaten ingkang kula aturaken. Kirang langkungipun kula nyuwun pangapunten.
Wassalamualaikum wr. wb.
Rabu, 24 Februari 2010
Nyinau Basa Jawa Kanthi Raos Tresno
Nyinau Basa Jawa Kanthi Raos Tresno
Akeh kang ngomong yen basa Jawa punika angel. Malah ana uga kang nduwe pamanggih menawa nyinau basa Jawa punika luwih angel tinimbang kaliyan nyinau basa manca. Kamangka kang nduwe pamanggih mau yaiku uwong aslli Jawi. Kenapa kok isa ngono? Punapa bener basa Jawi punika pancen angel? Ngomonge para sesepuh, sakbenere basa Jawi punika ora angel. Menawa kagawe angel yo dadi angel tenan. Basa Jawi kaangep angel amarga ing basa Jawi ana ingkang diwastani undh-usuk utawa unggah-ungguhing basa. Unggah-ungguhing basa mau kaperang dadi papat. Ngoko lugu,ngoko alus,karma lugu lan karma alus. Saking unggah-ungguhing basa cacahpapat mau ingkang kaanggep gampang dewe yaiku ngoko lugu. Basa ngoko lugu akih digunakake ing bebrayan Jawi, digunakake kanggo omongan uwong tuwa marang uwong enom utawa anak, uga kanggo gineman anak karo anak, utawa uwong tuwa marang uwong tuwa ingkang uwes raket srawunge. Dene unggah-ungguh basa ingkang kaanggep angel yaiku basa krama alus, amarga akih ngapalake tembung-tembung, mliginipun tembung ingkang kanggo ngaosi marang uwong sepuh. Babagan undha-usuk utawa unggah-ungguhing basa mau tumrap para siswa bisa kasinau ing sakjerone wucalan basa Jawi ing pawiyatan. Wiwit anane Keputusan Gubernur Jawa Tengah Nomer 895.5/01/2005 ngengingi kurikulum basa Jawa, basa Jawa langsung dadi wucalan wajib ingkang diwenehake ing pawiyatan-pawiyatan wiwit tataran SD (Sekolah Dasar) nganti tekan SMA (Sekolah Menengah Atas). Sadurunge ana keputusan gubernur kasebat, wucalan basa Jawa mung kanggo jangkep-jangkep, namung diwucalake ing tataran SD tekan SMP. Sapunika basa Jawi wiwit pikantuk kalodhangan mirunggan, muga-muga wae bisa njalari basa Jawi dadi luwih ngrembaka, ora ajeg mrihatosake. Akih para nimpuna basa ingkang padha ngomong yen sejatine ingkang njalari basa Jawi dadi mrihatosake punika ora padha ya saka uwong Jawa dewe. Saperangan gedhe uwong Jawa ing gesang paditene. Pawadane yen basa Jawa ora praktis , kurang komunikatif, lan liya-liyane. Kasunyatan waktu punika akih kaluwarga-kaluwarga Jawi anggene padha nggulawentah putrane ora nganggo basa Jawi. Utaminipun ibu-ibu, sinaosa asli uwong Jawa, nanging kaya-kaya uwis padha kelalen marang basa Jawi. Kabukten nalika nuwe putra, wiwit lair putrane uwis dikulinakake mawi basa Indonesia. Babar pisan ora dikulinakake ngomong basa Jawa. Dadi para putra padha ora dhong karo basa Jawa. Punapa malih unggah-ungguhe.saperangan ibu-ibu mau padha ngomong yen ing jaman teknologi maju punika basa Jawi ora prelu lan malih sapunika umume padha nganggo basa Indonesia. Pramila pilih ngangge basa Indonesia wae ingkang omonge luwih gampang. Pamanggih mau ana benere nanging uga akih salahe. Uwes dingerteni ing akih yen basa Jawi punika ora mung bisa kanggo pasrawungan wae.luwih saka kuwi basa Jawa uga bisa kanggo nggulawenthah babagan tatakrama, sopan santun, lan budhi pekerti marang para putra. Kanthi ngulinakake ngangge basa Jawa , kaajab para putra mau bisa luwih nduweni tatakrama ingkang apik lumantar unggah-ungguhing basa. Basa Jawi punika tetep nduweni keapikan menawa katandhingake kaliyan basa liyane. Matur nuwun kuwi tuladha, aku tau maca sawijining rubric pendhidhikan ing kalawarti Jayabaya, ingkang nyebatake yen tembung-tembung ing basa Jawi punika apik-apik. Lagi anggone ngucapake wae bedha karo tembung-tembung ing basa liyane. Umpamane tembung “matur nuwun” anggene ngucapake tamtu kanthi sareh. Bedha karo anggene ngucapake tembung thank you, terima kasih, kamsia, ingkang bisa diucapake kanthi seru utawa sora. Basa Jawa bisa disinau mawi cara ingkang warna-warna, kaya ingkang taksih tansah taktindake. Cara-cara mau upamane, bisa sinau lumantar buku-buku basa Jawa ing sekolahan, mligi para siswa, menawa mrangguli bab-bab ingkang ora cetha kudu wani njaluk ngerti marang bapa utawi ibu guru basa Jawa. Kanggo ingkang durung ngerti, kalawarti lan ariwarti basa Jawa punika isinipun warna-warna, wiwit dongeng kanggo para putra, kabudayan, kasustran, nganthi paramasastra kabeh ana. Kanthi asring maca wacanan basa Jawi mau ora seserepan kita bab basa Jawi bisa mindhak. Sakuwise seneng maca,menawa manggihake bab-bab ingkang kurang cetha, bisa njaluk ngerti marang para sesepuh ingkang kawawas pancen pana ing bab basa lan kabudayan Jawa, lumrahe para sesepuh mau nyata mumpuni tenan. Sateruse, prekawis kasil lan ora anggene nyinau basa Jawa mau gumantung marang pribadinipun dewe-dewe. Ingkang wigate, sadurungewiwit nyinau basa Jawa luwih ndisik kudu duwe niyat ingkang kuwat kanthi dilandhesi raos tresno marang basa Jawa. Nindakake pegaweyan punapa wae menawa dilandhesi raos tresna lumrahe tamtu badhe nuwuhake asil ingkang apik lan nyenengake. Luwih prayoga minangka uwong ingkang uwis kinodrat dadi uwong Jawa sumangga padha nduweni raos tresna marang basa Jawi. Sapa meneh ingkang kudu tresna menawa ora uwong Jawa dewe. Iya aku kaliyan kue kabeh.
Akeh kang ngomong yen basa Jawa punika angel. Malah ana uga kang nduwe pamanggih menawa nyinau basa Jawa punika luwih angel tinimbang kaliyan nyinau basa manca. Kamangka kang nduwe pamanggih mau yaiku uwong aslli Jawi. Kenapa kok isa ngono? Punapa bener basa Jawi punika pancen angel? Ngomonge para sesepuh, sakbenere basa Jawi punika ora angel. Menawa kagawe angel yo dadi angel tenan. Basa Jawi kaangep angel amarga ing basa Jawi ana ingkang diwastani undh-usuk utawa unggah-ungguhing basa. Unggah-ungguhing basa mau kaperang dadi papat. Ngoko lugu,ngoko alus,karma lugu lan karma alus. Saking unggah-ungguhing basa cacahpapat mau ingkang kaanggep gampang dewe yaiku ngoko lugu. Basa ngoko lugu akih digunakake ing bebrayan Jawi, digunakake kanggo omongan uwong tuwa marang uwong enom utawa anak, uga kanggo gineman anak karo anak, utawa uwong tuwa marang uwong tuwa ingkang uwes raket srawunge. Dene unggah-ungguh basa ingkang kaanggep angel yaiku basa krama alus, amarga akih ngapalake tembung-tembung, mliginipun tembung ingkang kanggo ngaosi marang uwong sepuh. Babagan undha-usuk utawa unggah-ungguhing basa mau tumrap para siswa bisa kasinau ing sakjerone wucalan basa Jawi ing pawiyatan. Wiwit anane Keputusan Gubernur Jawa Tengah Nomer 895.5/01/2005 ngengingi kurikulum basa Jawa, basa Jawa langsung dadi wucalan wajib ingkang diwenehake ing pawiyatan-pawiyatan wiwit tataran SD (Sekolah Dasar) nganti tekan SMA (Sekolah Menengah Atas). Sadurunge ana keputusan gubernur kasebat, wucalan basa Jawa mung kanggo jangkep-jangkep, namung diwucalake ing tataran SD tekan SMP. Sapunika basa Jawi wiwit pikantuk kalodhangan mirunggan, muga-muga wae bisa njalari basa Jawi dadi luwih ngrembaka, ora ajeg mrihatosake. Akih para nimpuna basa ingkang padha ngomong yen sejatine ingkang njalari basa Jawi dadi mrihatosake punika ora padha ya saka uwong Jawa dewe. Saperangan gedhe uwong Jawa ing gesang paditene. Pawadane yen basa Jawa ora praktis , kurang komunikatif, lan liya-liyane. Kasunyatan waktu punika akih kaluwarga-kaluwarga Jawi anggene padha nggulawentah putrane ora nganggo basa Jawi. Utaminipun ibu-ibu, sinaosa asli uwong Jawa, nanging kaya-kaya uwis padha kelalen marang basa Jawi. Kabukten nalika nuwe putra, wiwit lair putrane uwis dikulinakake mawi basa Indonesia. Babar pisan ora dikulinakake ngomong basa Jawa. Dadi para putra padha ora dhong karo basa Jawa. Punapa malih unggah-ungguhe.saperangan ibu-ibu mau padha ngomong yen ing jaman teknologi maju punika basa Jawi ora prelu lan malih sapunika umume padha nganggo basa Indonesia. Pramila pilih ngangge basa Indonesia wae ingkang omonge luwih gampang. Pamanggih mau ana benere nanging uga akih salahe. Uwes dingerteni ing akih yen basa Jawi punika ora mung bisa kanggo pasrawungan wae.luwih saka kuwi basa Jawa uga bisa kanggo nggulawenthah babagan tatakrama, sopan santun, lan budhi pekerti marang para putra. Kanthi ngulinakake ngangge basa Jawa , kaajab para putra mau bisa luwih nduweni tatakrama ingkang apik lumantar unggah-ungguhing basa. Basa Jawi punika tetep nduweni keapikan menawa katandhingake kaliyan basa liyane. Matur nuwun kuwi tuladha, aku tau maca sawijining rubric pendhidhikan ing kalawarti Jayabaya, ingkang nyebatake yen tembung-tembung ing basa Jawi punika apik-apik. Lagi anggone ngucapake wae bedha karo tembung-tembung ing basa liyane. Umpamane tembung “matur nuwun” anggene ngucapake tamtu kanthi sareh. Bedha karo anggene ngucapake tembung thank you, terima kasih, kamsia, ingkang bisa diucapake kanthi seru utawa sora. Basa Jawa bisa disinau mawi cara ingkang warna-warna, kaya ingkang taksih tansah taktindake. Cara-cara mau upamane, bisa sinau lumantar buku-buku basa Jawa ing sekolahan, mligi para siswa, menawa mrangguli bab-bab ingkang ora cetha kudu wani njaluk ngerti marang bapa utawi ibu guru basa Jawa. Kanggo ingkang durung ngerti, kalawarti lan ariwarti basa Jawa punika isinipun warna-warna, wiwit dongeng kanggo para putra, kabudayan, kasustran, nganthi paramasastra kabeh ana. Kanthi asring maca wacanan basa Jawi mau ora seserepan kita bab basa Jawi bisa mindhak. Sakuwise seneng maca,menawa manggihake bab-bab ingkang kurang cetha, bisa njaluk ngerti marang para sesepuh ingkang kawawas pancen pana ing bab basa lan kabudayan Jawa, lumrahe para sesepuh mau nyata mumpuni tenan. Sateruse, prekawis kasil lan ora anggene nyinau basa Jawa mau gumantung marang pribadinipun dewe-dewe. Ingkang wigate, sadurungewiwit nyinau basa Jawa luwih ndisik kudu duwe niyat ingkang kuwat kanthi dilandhesi raos tresno marang basa Jawa. Nindakake pegaweyan punapa wae menawa dilandhesi raos tresna lumrahe tamtu badhe nuwuhake asil ingkang apik lan nyenengake. Luwih prayoga minangka uwong ingkang uwis kinodrat dadi uwong Jawa sumangga padha nduweni raos tresna marang basa Jawi. Sapa meneh ingkang kudu tresna menawa ora uwong Jawa dewe. Iya aku kaliyan kue kabeh.
aksara jawa
vinaubsjwikNqir[aost~sN
kqha=k=zenfikbilihbsjwimenika[zl.mlh
[wonTenugiai=k=kguznPm=gihmnwivinaubsjwime nikl=ku=a=[zlktnDizakenKliynVinubsmnC.k
m=kai=k=kguznPm=gihklwauai=gihtiy=asLijwi.k[dosPuniF[kokSgetmektenmenpaXxsbsjwimeniksa[asÒ|a[zl.zenfiknipunPrsepuh,s
[asÒ|nipunBsjwimenik[mBotenH[zl\,menwikdmelH[zlHi=gihlje=f[fo sH[zlS[asÒ|.bsjwik a=gepH[zlHm/giai=bsjwi[wonTenHi=k=fipunWsTni aunDausukautwiau=ghau=guhai=bs.au=ghau=guai=b sklwauk[pr=f[fosSekwn\,[zo[kolugu,[zo[koalus\k`mlugulnK`malus\,ski=au=ghau=guai=bscchsekwnKlwauai=k=ka=gpGmPilKiymBkHi=gihmenik[zo[kolugu.bs[zo[kolugukqhfipunGinakenai=beb`ynJwi,fipunGinakenK=[gpznFiknTiy=sepuhdte=tiy=ae[nmHutwil[r,augikk=[gginemnL[rkliynL[r,autwitiy=sepuhdte=tiy=sepuhai=k=sm PunRkets]wu=zipun\,[f[nu=ghau=guhbsai=k=ka=gepH[zlHi=gihmenikbsk]malus,am/gikefhkqhzplkentemB|=temB|=,mLiginipuntemB|=ai=k=k=[gz[aosidte=tiy=sepuh.bbgnHunÔausukHutwiau=ghau=guai=bsklwautumRpPrsisWsgetKsinauai=sXbeti=wuclnBsjwiai=pwiytn\,wiwi[tWontenipunKeputusnG|be/nu/jwitezh[nome/895.5012005zezizikurikulumBsjwi,bsjwilje=f[fosW|clnWjibHi=k=fipunPri=zakenHi=pwiytnPwiytnWiwit[HsFz[nTosfumugi[as[SmH.s[f[rzipu[nWonTenKeputusnG|be/nu/Ksebt\wuclnBsjwinmu=k=[gj=kepJ=kep\nmu=fipunwuc lkenHi=ttr[nH[sFdumugi[a[sS[mP.smenikbsjwiwiwitpiknÒ|kk[lodznMiru=gnmmugimugikem[wonSgetnJlribsjwif[fosl=ku=z}mbk,[mBotenajegM`ia\[tosaken.kqhprnimPunbsai=k=smizenFikbilihsej[tosaipunaizgnJlribsjwif[fosM`ia[tosakenmenik[mBotenS[nsHi=gihski=tiy=jwipiymBk\.sperznHge=tiy=jwim[botenZ|linkHkenmwibsjwiai=ges=pdi[tnipun.pwfnipunBilihbsjwi[mBotenP]kTis\kir=[komuniktip+,lns[nsS[nsHipun.ksuvtnWekflMenikkqhkluw/gkluw/gjwia=[gnipunsmizG|lwenqhput]nipun[mBotenz=[gbsjwi.autminipunHibuHibu,sin[aosasLitiy=jwi,nzi=k[fosK[fosSmPunSmikesu[pndte=bsjwi.kbu[kTnNlikkguznPut],wiwitLai/put]nipunSmPunFipunkulinkHkenmwibsai[nFo[nsiy.bb/pisnM[botenFipunÑ|linkHkenmicrbsjwi.f[fosprput]smi[mBoten[do=dte=bsjwi.menpmlihau=ghau=guaipun\.s[prznHibuaibuklwausmizenFikbilihai=jm[nT[no[logis/wmje=menikbsjwi[mBotenp[tosP}lulnMlihsmenikumumHipunsmiz=[gbsai[nFo[nsiy.p]milpilihz=[gbsai[nFo[nsiykem[wonHi=k=zenFiknipunL=ku=gmPil.pm=gihklwau[wonTenLexsHipunNzi=augikqh[kLnÒ|nipun\,smPunFipunMze/[tosHiai=akqhbilihbsjwimenk[mBotenNmu=sgetK=[gps]wuznkem[won\,l=ku=ski=menikbsjwiaugisgetK=[gzG|lwenThbbgnTtk]m,[sopnSnÒ|n\lmBfipeke/tidte=prput].knQizulinkHkenZ=[gbsjwi,kajbPrput]klwaus[gtl=ku=zGdaittk]mai=k=s[alumnT/au=ghau=guai=bs.bsjwimeniktetepZgdaikes[ananMenwiktnDizkenKliynBss[nsHi[aoaun.mtu/nu wunMin=ktuld,kuln[tm[aosStu=gli=rub]ikPenDidiknHi=klw/tijyby,ai=k=vebtkenBilihtemB|=temB|=ai=bsjwimeniks[as[a.ne[mBa=[gnipunZ|cpHkenKem[won[bnTenKliynTemB|=temB|=ai=bss[nsHipun\,aupminipunTemB|ngmtu/nuwuna=[gnipunZucpkenTmÒ|knQis[rh.[bnTenKliynH=[gnipunZucpkenTemB|=[t=yu,terimksih,kmSiy,ai=k=sgetFipunHucpHkenKnQi seruautwi[sor.bsjwisgetFipunSinaumwicrai=k=w/niw/ni,k[dosHi=k=tkSihtnShkultinFkHken\,crcrklwauaupminipunSgetSinaulumnT/bkubkubsjwiai=se[kolan\mLigiprsisW,menwim]=gulibbBbHi=k=[mBotenCeqkedhwnÒ|nVuwunPi/sdte=bpautwiaibugurubsjwi.k=[gai=k=[f[r=pi/s,klw/tlnHriw/tibsjwimenikisinipunWe/niwe/ni,wiwi[tFo[z=k=[gprput],kbudyn\ksussT`n\dumugiprmssT`sefy[wonTen\,knQas]i=m[aosw[aosnBsjwiklwau[mBotenK`[aosSesexpnKitbbBsjwisgetMinDk\,ssmPunipun>menM[aos\menwim=gihakenBbBbHi=k=kir=ceq,sgetVuwunPi/sdte=prsesepuhai=k=kwwsP[nCnPnai=bbBslnKbufynjwi,limRaipunprsesepuhklwauvtmumPunis[atu.slje= zipun\p}kwisLnM[botenH=[gnipunVinaubsjwiklwaugumnÒ|=dte=p]ibfinipunPiymBkPiymBk.ai=k= wig[tos\s[d[rzipunWiwitvinaubsjwil=ku=rumiyinKefhgdhniytHi=k=kiytKnQfipunL[[nDsir[aosT~ndqe=bsjwi.ninFkHkenPedmelnMenpkem[wonmenwifipunL[nDsir[aosT~sNlimRaipuntmÒ|b[dnuwuakenHsilHi=k=s[alnZ~menHken\.l=ku=p][yogimin=ktiy=ai=k=smPunKi[nof]tF[fosTiy=jwisum=gsmizGdair[aost}sNdte=bsjwi.sinTenMlihai=k=ke fhnr}sNnimenwi[mBotentiy=jwipiymBk\,ai=gihkulkliynPnJeneznSedy.
Shelfi Widyastuti
VIIIC
kqha=k=zenfikbilihbsjwimenika[zl.mlh
[wonTenugiai=k=kguznPm=gihmnwivinaubsjwime nikl=ku=a=[zlktnDizakenKliynVinubsmnC.k
m=kai=k=kguznPm=gihklwauai=gihtiy=asLijwi.k[dosPuniF[kokSgetmektenmenpaXxsbsjwimeniksa[asÒ|a[zl.zenfiknipunPrsepuh,s
[asÒ|nipunBsjwimenik[mBotenH[zl\,menwikdmelH[zlHi=gihlje=f[fo sH[zlS[asÒ|.bsjwik a=gepH[zlHm/giai=bsjwi[wonTenHi=k=fipunWsTni aunDausukautwiau=ghau=guhai=bs.au=ghau=guai=b sklwauk[pr=f[fosSekwn\,[zo[kolugu,[zo[koalus\k`mlugulnK`malus\,ski=au=ghau=guai=bscchsekwnKlwauai=k=ka=gpGmPilKiymBkHi=gihmenik[zo[kolugu.bs[zo[kolugukqhfipunGinakenai=beb`ynJwi,fipunGinakenK=[gpznFiknTiy=sepuhdte=tiy=ae[nmHutwil[r,augikk=[gginemnL[rkliynL[r,autwitiy=sepuhdte=tiy=sepuhai=k=sm PunRkets]wu=zipun\,[f[nu=ghau=guhbsai=k=ka=gepH[zlHi=gihmenikbsk]malus,am/gikefhkqhzplkentemB|=temB|=,mLiginipuntemB|=ai=k=k=[gz[aosidte=tiy=sepuh.bbgnHunÔausukHutwiau=ghau=guai=bsklwautumRpPrsisWsgetKsinauai=sXbeti=wuclnBsjwiai=pwiytn\,wiwi[tWontenipunKeputusnG|be/nu/jwitezh[nome/895.5012005zezizikurikulumBsjwi,bsjwilje=f[fosW|clnWjibHi=k=fipunPri=zakenHi=pwiytnPwiytnWiwit[HsFz[nTosfumugi[as[SmH.s[f[rzipu[nWonTenKeputusnG|be/nu/Ksebt\wuclnBsjwinmu=k=[gj=kepJ=kep\nmu=fipunwuc lkenHi=ttr[nH[sFdumugi[a[sS[mP.smenikbsjwiwiwitpiknÒ|kk[lodznMiru=gnmmugimugikem[wonSgetnJlribsjwif[fosl=ku=z}mbk,[mBotenajegM`ia\[tosaken.kqhprnimPunbsai=k=smizenFikbilihsej[tosaipunaizgnJlribsjwif[fosM`ia[tosakenmenik[mBotenS[nsHi=gihski=tiy=jwipiymBk\.sperznHge=tiy=jwim[botenZ|linkHkenmwibsjwiai=ges=pdi[tnipun.pwfnipunBilihbsjwi[mBotenP]kTis\kir=[komuniktip+,lns[nsS[nsHipun.ksuvtnWekflMenikkqhkluw/gkluw/gjwia=[gnipunsmizG|lwenqhput]nipun[mBotenz=[gbsjwi.autminipunHibuHibu,sin[aosasLitiy=jwi,nzi=k[fosK[fosSmPunSmikesu[pndte=bsjwi.kbu[kTnNlikkguznPut],wiwitLai/put]nipunSmPunFipunkulinkHkenmwibsai[nFo[nsiy.bb/pisnM[botenFipunÑ|linkHkenmicrbsjwi.f[fosprput]smi[mBoten[do=dte=bsjwi.menpmlihau=ghau=guaipun\.s[prznHibuaibuklwausmizenFikbilihai=jm[nT[no[logis/wmje=menikbsjwi[mBotenp[tosP}lulnMlihsmenikumumHipunsmiz=[gbsai[nFo[nsiy.p]milpilihz=[gbsai[nFo[nsiykem[wonHi=k=zenFiknipunL=ku=gmPil.pm=gihklwau[wonTenLexsHipunNzi=augikqh[kLnÒ|nipun\,smPunFipunMze/[tosHiai=akqhbilihbsjwimenk[mBotenNmu=sgetK=[gps]wuznkem[won\,l=ku=ski=menikbsjwiaugisgetK=[gzG|lwenThbbgnTtk]m,[sopnSnÒ|n\lmBfipeke/tidte=prput].knQizulinkHkenZ=[gbsjwi,kajbPrput]klwaus[gtl=ku=zGdaittk]mai=k=s[alumnT/au=ghau=guai=bs.bsjwimeniktetepZgdaikes[ananMenwiktnDizkenKliynBss[nsHi[aoaun.mtu/nu wunMin=ktuld,kuln[tm[aosStu=gli=rub]ikPenDidiknHi=klw/tijyby,ai=k=vebtkenBilihtemB|=temB|=ai=bsjwimeniks[as[a.ne[mBa=[gnipunZ|cpHkenKem[won[bnTenKliynTemB|=temB|=ai=bss[nsHipun\,aupminipunTemB|ngmtu/nuwuna=[gnipunZucpkenTmÒ|knQis[rh.[bnTenKliynH=[gnipunZucpkenTemB|=[t=yu,terimksih,kmSiy,ai=k=sgetFipunHucpHkenKnQi seruautwi[sor.bsjwisgetFipunSinaumwicrai=k=w/niw/ni,k[dosHi=k=tkSihtnShkultinFkHken\,crcrklwauaupminipunSgetSinaulumnT/bkubkubsjwiai=se[kolan\mLigiprsisW,menwim]=gulibbBbHi=k=[mBotenCeqkedhwnÒ|nVuwunPi/sdte=bpautwiaibugurubsjwi.k=[gai=k=[f[r=pi/s,klw/tlnHriw/tibsjwimenikisinipunWe/niwe/ni,wiwi[tFo[z=k=[gprput],kbudyn\ksussT`n\dumugiprmssT`sefy[wonTen\,knQas]i=m[aosw[aosnBsjwiklwau[mBotenK`[aosSesexpnKitbbBsjwisgetMinDk\,ssmPunipun>menM[aos\menwim=gihakenBbBbHi=k=kir=ceq,sgetVuwunPi/sdte=prsesepuhai=k=kwwsP[nCnPnai=bbBslnKbufynjwi,limRaipunprsesepuhklwauvtmumPunis[atu.slje= zipun\p}kwisLnM[botenH=[gnipunVinaubsjwiklwaugumnÒ|=dte=p]ibfinipunPiymBkPiymBk.ai=k= wig[tos\s[d[rzipunWiwitvinaubsjwil=ku=rumiyinKefhgdhniytHi=k=kiytKnQfipunL[[nDsir[aosT~ndqe=bsjwi.ninFkHkenPedmelnMenpkem[wonmenwifipunL[nDsir[aosT~sNlimRaipuntmÒ|b[dnuwuakenHsilHi=k=s[alnZ~menHken\.l=ku=p][yogimin=ktiy=ai=k=smPunKi[nof]tF[fosTiy=jwisum=gsmizGdair[aost}sNdte=bsjwi.sinTenMlihai=k=ke fhnr}sNnimenwi[mBotentiy=jwipiymBk\,ai=gihkulkliynPnJeneznSedy.
Shelfi Widyastuti
VIIIC
Senin, 08 Februari 2010
saloka
SALOKA
1. Andaka ina tan wrin upaya = wong kang didakwa nyolong nanging ora ngaku, wasana kajibah nggoleki barang kangg ilang.
Aku duwe kanca kang jenenge Difa lan Dina. Dina kuwi duwe polpen anyar lan apik. Difa kepengen popen mau. Amarga ing toko sing cedhak ora ono, Difa njupuk polpene Dina. Dina ngomong marang kanca-kancane yen polpene ilang. Kanca-kanca padha nuduh Difa, nanging Difa ora ngaku. Akhire Difa melu nggoleki polpen kang ilang mau.
2. Bebek diwuri nglangi = wong pinter diwulang mesthi gelis bisa.
Fauziya kuwi kancaku. Saben pelajaran, deweke bisa lan pas ulangan bijine apik-apik. Fauziya kuwi murid kang pinter. Yen dikandani manut lan yen diwulang mesthi mudheng.
3. Ati bengkong oleh oncong = wong kang duwe niyat ala oleh dalan.
Ing sawijining dina, ana jam olahraga. Nanging, Dodo lan Odi ora melu. Pas iku, Dodo ora duwe sangu lan pengen jajan. Dodo duwe pikiran yen pengen njupuk duwite kancane, nanging ana Odi. Delalahe,Didi Odi ono bimbingan lan ing kelas ora ono uwong kecuali Dodo. Dodo langsung ngguyu lan njupuk duwite kancane.
4. Arep jamure emoh watange = gelem kepenake ora gelem rekasane.
Ing musim panas, sumure P. Aryo asat. Mulo, keluwargane P. Aryo yen pengen siram kudhu ngangsu disek. Efi (putrane P. Aryo) ora gelem ngangsu, nanging Efi arep adus. Banyu kang uwes dipundhut dening P. Aryo dienggo Efi adus.
5. Anak molah bapa kepradhah = wong tuwa melu repot amarga tumindake anake
Toni kuwi nakal. Senengane mabuk-mabukan lan judi. Yen main judi dheweke kalah terus, nanging isih main terus lan yen dhuwite entek Toni utang marang kancane. Akhire, utange Toni numpuk-numpuk. Kancane Toni kerep moro ing omahe Toni kang tujuane nagih utang. Amarga Toni arang ing omah, lan ing omah ana wong tuwane Toni mulo kanca-kancane Toni ngamuk-ngamuk marang wong tuwane.
6. Bapa kesolah anak molah = yen wong tuwa oleh prakara, anak uga melu ngrasakae lan melu tanggung jawab
P. Doni punika pengusaha ingkang berhasil. P. Doni kagungan 2 putra. Kabetahan keluarga P. Doni kecakepan,amargi penghasilanipun cekap. Ing sawijining dinten, usahanipun P. Doni bangkrut. Wonten tiang ingkang mblenjani P. Doni. Sakpunika, kabetahan dipunkurangi, amargi penghasilanipun kirang cekap.
7. Beras wutah arang bali menyang takere = barang kang wis owah ora bakal bali kaya maune
Tukang kayu butuh uwit kanggo gawe lemari,meja,kursi,lsp. Awale barang saka uwit, dikethok lan didadekake barang-barang kang di gawe. Barang kang uwis dadi, ora iso dadi uwit meneh.
8. Cobolo mangan teki = wong bodho banget tur tumindak asor
Bari kuwi murid ing sawijining SMP. Dheweke dikenal nakal. Salah sijine seneng ngganggu kancane. Tur Bari kuwi bodho.
9. Dhandhang diunekake kuntul = wong ala dikira becik
Aku nduwe kanca kang senengane nyolongan. Amarga kancaku menengan lan alim, ora dikira dheweke seneng nyolongan.
10. Durung ilang pupuk lempuyange = dianggep isih kaya bocah cilik
Tika kuwi kaya bocah cilik. Senengane dolanan bareng-bareng bocah cilik. Ora isin yen dheweke dolanan dolanane bocah cilik. Padahal, dheweke uwis SMP kelas 3.
11. Emban cindhe, emban siladan = tumindak ora adil
Bu Dewi kagungan putra kembar. Jenenge Deva lan Devi. Devi kuwi bocah kang pinter, sregep, lan manut kaliyan bapak ibune. Nanging, Deva sebalike. Bu Dewi ora seneng karo Deva,mulo kekarepane Deva arang dituruti. Nanging yen kekarepane Devi mesthi dituruti.
12. Gagak nganggo laring merak = wong cilik tumindak kaya-kaya wong gedhe
Fita kelas 3 SD nanging ues ngerti penggaweyan. Kayata, nyapu, ngepel, lsp. Fita uga sregep sinau lan dadi juara kelas ing kelase. Fita gampang diatur, ora kaya bocah cilik biyasane. Fita kuwi uwis kaya uwong gedhe.
13. Gayuk-gayuk tuna, nggayuh-nggayuh luput = samubarang kang dikarepake ora bisa keturutan
Lia nduwe dhuwit Rp30.000,00. Lia pengen banget nduwe boneka lan dhuwit kuwi arep di enggo tuku boneka, nanging Lia kudhu mbayar buku. Akhire duwit kuwi di enggo mbayar buku lan ora sido tuku boneka.
14. nJalukan ora wewehan = seneng njaluk ora gelem menehi
Yen ana tambahan ing kelasku, aku lan kanca-kancaku padha gawa bekal. Nanging ana sing ora nggawa bekal. Biyasane seng ora nggawa bekal tuku ing kantin. Dio arang nggawa bekal lan ora tuku, nanging seneng njaluk nggone kancene. Yen dheweke seng nggawa, ora gelem menehi kancane.
15. Keri tan pinecut = gelem tumindak gawe tanpa diprentah
Anti kuwi murid kang pinter, apik, lan sopan. Dheweke juara kelas. Anti ora sregep. Ngewangi ibuke tanpa diprentah ndisek. Gelem nyapu omah, ngewangi masak, ngepel,lsp.
16. Kenes ora ethes = wong sing sugih nanging ora disenengi
P. Bagus kuwi sugih. Omahe gedhe lan mobile 4. Anake wae yen sekolah nggawa mobil. Nanging padha sombong. Ora gelem kumpul bareng tanggane. Apa meneh yan tanggane ora sugih. Mulo, tetanggane padha ora seneng keluargane P. Bagus.
17. Kuncung nganti tumekan gelung = suwe banget anggone ngenteni
Putri nyilih bukune Dilla. Amarga bukune arep dienggo, Dilla moro ing omahe Putri. Pas iku Putri ora neng omah lan ngenteni. Ngentenine ono sak jam luwih, nanging Putri tetep ngenteni. Akhire Putri tekan omah lan menehno bukune.
18. Lanang kemangi = wong lanang kang jirih
Istirahat Abby pengen ing WC. Abby ngajak Dion ing WC,amarga ing WC sepi. Abby diguyu kanca-kancane, nanging Abby biyasa wae. Kanyata, Abby kuwi wedi nggon kang peteng lan sepi.
19. Meneng kitiran = ora bisa anteng
Odi kuwi murid kang seneng ngganggu kancane. Seneng ngumpetno barange kancane. Yen wektu diterangno, sediluk-diluk obah terus lan seneng mlebu metu kelas.
20. Nguthik-uthik macan turu = gawe nesu (golek gaweyan)
Dina iki ana jam pelajaran bahasa inggris. Pas diterangno, padha rame. Awale diingetake yen ojo rame,nanging tetep padha rame. Gurune nesu.
Langganan:
Postingan (Atom)
